Bernardo Atxaga (Asteasu, Gipuzkoa, 1951) licenciouse en Ciencias Económicas e desempenou diversos oficios ata que na década de 1980 consagrou o seu quefacer á literatura escrita orixinalmente en éuscaro. Como narrador ten publicado, entre outras obras: "Bi letter jaso nituen oso denbora gutxian" (1984) ("Dúas letters", 1992), relato; "Bi anai" (1985) ("Dous irmáns"), novela curta; "Obabakoak" (1989), novela, Premio Euskadi, Premio da Crítica, Prix Millepages e Premio Nacional de Narrativa; "Behi euskaldun baten memoriak" (1991) ("Memorias dunha vaca", 1999); "Gizona bere bakardadean" (1993) ("O home só"); "Zeru oriek" (1995) ("Eses ceos"); "Sara izeneko gisona" (1996) ("Unha espía chamado Sara", 1998) e "Soinujolearen semea" (2003) ("O fillo do acordeonista", Xerais 2004), novela, premio da crítica 2003. Como poeta publicou "Etiopía" (1978), "Henry Bengoa, inventarium" (1988), "XX. Mendeko poesia kaeirek" (2000), antoloxía.