Cesáreo Sánchez Iglesias (1951) publicou en 1978 o poemario «Silencios e conversas de Inverno». Logo virían «Antonte das salamántigas» (1980), «O cántico da fonte» (1982), «Ortigas da memória» (1985), «Mar do fin da terra» (1987), «A árvore das sete palavras» (1989), «Do olvido o río» (1993), «O rostro da terra» (1996), «A escrita do silencio: Antoloxía persoal» (1997), «Evadne» (1999), «O rumor do distante» (Premio Esquío 2000), «Variacións nube» (2004), «Escrita luz» (2006), «O paraíso das sombras» (2009), «Caderno do Nilo» (Xerais, 2013, Premio Antón Losada Diéguez 2014), «Tempo transfigurado» (2017), «As bolboretas do Mekong» (Xerais, 2018) e «A árbore que dá as lágrimas de Shiva» (Xerais, 2022). É presidente da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG).