A velocidade do frío

Manuel Seixas

A velocidade do frío é unha novela feita sen contemplacións, que pode tanto resultarlle aborrecible ó lector nunha primeira aproximación como doada e comprensible, pero dificilmente, en ningún dos casos, vai provocar indiferencia, porque as súas voces, as voces que se van facendo cargo do relato ó longo das 296 páxinas, sexan as dos protagonistas principais en forma de monólogo interior, ou sexa a do narrador en terceira persoa omnisciente -na segunda parte da novela- resoan todas, como di o propio Seixas, dende un recanto interior, autente, visceral e, dende logo, nada frío...

Unha noite con Carla

Aníbal C. Malvar

En palabras do autor con esta novela "pretendo facer unha reflexión sobre a reconstrucción dos feitos (verídicos ou imaxinados) en literatura e en xornalismo, así que partín dun caso posible de corrupción política para que un xornalista, Rodrigo Albán, nos contase a historia...

Elipsis e outras sombras

X. L. Méndez Ferrín

Aparece en 1974 Elipsis e outras sombras, libro ó que lle faltaba o seu conto señor e principal «Elipsis», por motivos que o propio Ferrín non podía explicar nos avisos a aquela primeira edición, e ós que si se refire claramente no aviso á segunda, de 1983: «Esta edición inclúe o conto que dá título ao libro e que fora tachado con grosas aspas de lapis vermello na primeira edición»...

O cervo na torre

Darío Xohán Cabana

Segundo as propias declaracións do autor: Eu decateime de que o meu era escribir sempre o mesmo libro, un libro composto de moitos libros que en verdade son só capítulos...

O infortunio da soidade

Xosé Carlos Caneiro

...amada Dalmara, habitáculo polo que demoro a fervenza da respiración artificial, boca a boca do delirium tremens, hederina transformada en sangue do meu sangue, líquido de lúa e lagoa de láudano, ave maría purísima, sen pecado concibido, non entendo, nunca comprendín frases e máis frases repetidas para non defraudar as expectativas postas no pragmático da linguaxe, poñamos por exemplo que non existe a linguaxe, inventemos a linguaxe, xoguemos cos signos como quen xoga coa morte, camiñar polo fío da navalla, pendurarse no límite, na fronteira desvendida que che ensina os segredos da arte, da única e verdadeira, a arte dende a disidencia...

As baleas de Eduardo Reinoso

Alfonso Álvarez Cáccamo

"Habería que dicir dela, en primeiro lugar, algo no que todos os membros do xurado que a premiaron se manifestaron concordes: é divertida, lese nun arrauto, non permite que o lector se despegue...

Caixón desastre

Suso De Toro

"Caixón desastre" (seis relatos) recibiu o Premio Galicia da Universidade de Santiago e axiña conmoveu ós lectores: pola súa novidade, pola súa frescura, polo seu corrosivo humor "simbiótico", pola súa capacidade para observar a realidade, polo que anunciaba...

Un home de Vilameán

Xoán Bernárdez Vilar

-Son de Vilameán e teño unha casa e unha pequena veiga. Pero a miña moza é de Vilariño; se vou vivir onda ela deberei doarlle as miñas propiedades ó mosteiro...

Para despois do adeus

Xosé Ramón Pena

Nos tempos da Habana, gardamos sempre unha fotografía da estación; nela estamos Andrea e mais eu; a miña irmá cos ollos de chorar e os labios enfuciñados...

No ano do cometa

Xoán Bernárdez Vilar

No ano do cometa, trasládanos á Europa de 1066, cando, trala morte do rei Edward o Confesor, se abre un dos pleitos sucesorios máis sanguentos da historia...

As horas de cartón

Lois Xosé Pereira

Velaquí a historia de Clara, unha muller de 45 anos que fai reconto da súa propia experiencia vital -acaso a memoria de toda unha xeración adormiñada e triste- sentada dediante do televisor naqueles días de novembro gris, no ano 1975, cando enterraban ó xeneral Franco...